هوالمحبوب

«شب تولد تو        ستاره هارو تک تک      به عشق تو شمردم      تولدت مبارک

ستاره هارو شمردم بدون تو             دل زدم به سیاهی شب بدون تو....»

 خاطره هات داره تنمو می سوزونه... رد میشه از رد پای تو که رو قلبم حک شده

می خوام برم شعر بخونم واسه تولد خاطره ها..... تنهایی می خونمش ، عیبی نداره، تو بارونی نشو... آخه این طوری غم تو دلم میشینه...

وقتی داری شمع هاتو فوت می کنی ، به من فکر نکن... هرچند که می دونم تو اون لحظه تو فکرت نیستم.... تو داری آرزوهاتو دونه دونه می شمری...

من که آرزوی تو نیستم تا بخوای برای رسیدن بهش شمع هاتو فوت کنی....

من خودم لحظه های قشنگو مرور می کنم.... قشنگی هایی که من توش نقش دارم...

من بهت می گم تولدت مبارک... اما باش....بازم عیب نداره

قشنگیش اینه که روز میلاد تو قشنگ بشه... با اونی که دنیاتو داره قشنگ تر می کنه....

میدونی؟ آخه قشنگی عشق سیاه و سفید من،  به این بازی های قشنگ دنیاست که روزگار تو قشنگ باشه و من تو سیاهی خودم با خاطره ها دنبال بازی می کنم یا گاهی قایم باشک بازی؛ به رسم زیبای روزگار ، که تو چشم میزاری، من قایم میشم و تو..... یکی دیگه رو پیدا می کنی.

به هر حال.... مثل همیشه واسه ستاره ها حرف می زنم.... از تو میگم، که هوای نگاتو داشته باشن... غم تو دلت نشینه.... دنیای قشنگت با عشق جدیدت قشنگ تر بشه....

با من نباش، با من نخند؛ اما بخند و شاد باش...

روز میلادت مبارک

دوستت دارم قشنگی دنیای من......

N&R

3/2/1390